Problemy ze stopami to nie najprzyjemniejsze dolegliwości jakie można sobie wyobrazić. Nikt z nas nie chce chorować i zmuszać się do tego, żeby czekać w kolejce u specjalistów godzinami. Niestety, czasem jest to koniecznością i w takiej sytuacji musimy zachować czujność i w pełni skupić się na leczeniu, by w przyszłości się ich pozbyć. Rehabilitacja w sytuacji kłopotów zawsze wymaga sporo wysiłku. Przygotowaliśmy tekst, który będzie traktował o kilku cechach, o których nigdy nie można zapomnieć. Aby się dowiedzieć więcej, zachęcamy do przeczytania naszego tekstu
Wytrwałość
Rehabilitacja nie jest przyjemna, ale czasem jest prawdziwą koniecznością. Chcąc pozbyć się danego problemu, należy się jej poddać. Dobrej klasy fizjoterapeuta jest w stanie w krótkim czasie pomóc pacjentowi, ale tak naprawdę cały progres jest uzależniony od niego. Owszem, istotne jest tutaj zaufanie pomiędzy rehabilitantem a osobą poszkodowaną, natomiast nie cały proces nie może się odbyć bez wytrwałości i chęci poprawy.
Nie będziemy oszukiwać, że rehabilitacja jest czymś bezbolesnym, przez co przejdzie się nomen omen, suchą stopą. Przeważnie jest to długotrwały proces polegający na przekraczaniu własnych barier. Do tego wszystkiego jest potrzebna wytrwałość w wykonywaniu ćwiczeń i poświęcaniu na nie czasu. Zdajemy sobie sprawę z tego, że nie jest to łatwe i w tym okresie istotny jest aspekt wsparcia. Osoba rehabilitująca z pewnością powinna być dopingowana i jej otoczenie wręcz musi ją mobilizować do osiągnięcia sukcesu i przełamania swojej strefy komfortu. Tylko ci, którzy są nastawieni na sukces, z pewnością go odniosą.
Zaufanie
Sam proces rehabilitacji nie polega tylko i wyłącznie na wykonywaniu ćwiczeń. To również motywacja, nawiązanie kontaktu z osobą prowadzącą rehabilitację. Istotnym czynnikiem jest to, aby zaufać specjaliście i mieć ufność w jego podejściu. Zdarza się, że pacjenci się załamują, ponieważ chcą być zdrowi. Widzą ile dali z siebie, a efekty nie są takie szybkie jakby sobie zakładali.
Zaufanie jest więc cechą, która bez dwóch zdań musi się pojawić podczas rehabilitacji. W końcu i tak pacjent będzie zmuszony do tego, żeby przebywać w towarzystwie. Istotna jest tutaj rola osoby prowadzącej rehabilitację, która powinna dopasować rozmowę i tak prowadzić rozmowę, by osoba rehabilitująca była odpowiednio zmotywowana i potrafiła mówić wprost o swoich potrzebach. Można więc powiedzieć, że rehabilitant musi być też psychologiem, który ma na celu przekonanie pacjenta do swoich metod działania. Relacja, która między nimi się wywiąże musi być oparta na zaufaniu i też chęci wspólnego spędzania czasu.
