Katedra gnieźnieńska to świątynia w stylu gotyckim, położona na Wzgórzu Lecha. To jeden z najcenniejszych dzieł z dobytku kultury gotyckiej w Polsce ale i w całej Europie. To również jeden z najcenniejszych zabytków Gniezna. Katedra była świadkiem wielu ważnych w historii państwa polskiego wydarzeń – Mieszko I pochował tutaj swoją żonę Dąbrówkę, złożono tu także ciało męczennika św Wojciecha, dokonywano tu koronacji królów polskich. Katedra gnieźnieńska to olbrzymi gmach, o długości ok 85 m i wysokości nawy głównej 22 m .
Katedra zachwyca bogatą historią, ale także niepowtarzanym wyglądem. Przy dawnym, głównym wejściu do katedry podziwiać możemy Drzwi Gnieźnieńskie powstałe w roku 1180 (zwane także „Klejnotem Królestwa”). Drzwi wykonane są z brązu, składają się z dwóch skrzydeł, Kołatki drzwi kształtem przypominają głowę lwa, natomiast całe drzwi podzielono na 18 kwater, które przedstawiają sceny z życia św. Wojciecha. Fundatorzy Drzwi Gnieźnieńskich uznali, że będą one najlepszym sposobem dla oddania czci zmarłemu św. Wojciechowi, miały one stanowić granicę między grzesznym światem ludzi, a świętym obszarem Kościoła.
Katedra ma budowę trójnawową z układem bazylikowym, prezbiterium zostało zamknięte wielobocznie i z ambitem. Najstarszą jej częścią jest prezbiterium zawierające relikwie św. Wojciecha i jego zrekonstruowany grobowiec. W zachodniej fasadzie wznoszą się dwie orgomne wieże, górujące nad całym Gnieznem. Czternaście kaplic bocznych jest przyległe do naw bocznych i ambitu. Zarówno na dachu nawy bocznej jak i wzdłuż kaplic, zostały umieszczone figury dwunastu apostołów, a ponad kaplicą Gembickiego – dodatkowo figura Matki Bożej.
Warte obejrzenia są także podziemia katedralne – można tam zobaczyć najstarszy w Polsce napis nagrobkowy z roku 1006 oraz odsłonione podczas prac archeologicznych, fragmenty bazyliki Mieszka I. Od 16 września 1994 roku, katedra została wpisana na listę pomników historii.
Warto zobaczyć ten niezwykle cenny dla kultury oraz historii polskiej obiekt.
